در هنگام خرید ملک جهت مشارکت یا ساخت بررسی استعلامات زیر حائز اهمیت میباشد و عدم کنترل آنها میتواند خسارات جبران ناپذیری از جمله عدم صدور پروانه ساخت را به همراه داشته باشد.
انواع استعلامات:
- کمیسیون ماده ۵
- کمیسیون ماده ۷
- کمیسیون ماده ۱۲
- کمیسیون ماده ۱۰۰
- حریم خطوط فشار قوی برق
- حریم نهر و قنات
- حریم راه آهن و مترو
- حریم تاریخی، میراث فرهنگی، اماکن نظامی و فرودگاه
کمیسیون ماده ۵: کمیسیون ماده ۵ توسط شورای عالی شهرسازی و معماری ایران بررسی میگردد و وظیفه آن تدوین و تفسیر قوانین مربوط به طرح تفصیلی میباشد. در صورتی که متقاضی صدور پروانه ملکی خاص درخواست تراکم یا کاربری مغایر با طرح تفصیلی داشته باشد، پیشنهادش در این کمیسیون بررسی خواهد شد. این کمیسیون متشکل از شهردار، رییس شورای شهر، نماینده وزارت خانههای کشور راه و شهرسازی، جهاد کشاورزی، نیرو و نمایندگان سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.
کمیسیون ماده ۷: کمیسیون ماده ۷ یا آئین نامه اجرایی اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها زیر مجموعه شهرداری میباشد. این کمیسیون در ساخت و سازهای شهری دو وظیفه مهم را بر عهده دارد:
۱) تعیین باغ یا غیر باغ بودن ملک که به فرم الف نیز معروف است: این کنترل در مرحله پیش از صدور دستور نقشه برای املاک بالای ۵۰۰ متر مربع صورت میپذیرد.
۲) کنترل تداخل درختان موجود در ملک با نقشه پیشنهادی ساخت و رسیدگی به وضع درختان موجود از طریق سوابق ملک که به فرم ب معروف است: این کنترل به منظور بررسی تداخل درختان موجود در ملک با نقشه پیشنهادی ساخت صورت میپذیرد.
لذا در صورت تداخل درختان با پلان معماری، با توجه به نوع و سن درختان رای هایی از قبیل جابجایی درختان، سربرداری و حتی تغییر نقشه صادر میگردد.
نکته حائز اهمیت در کنترل این مرحله بررسی کامل سوابق فضای سبز ملک نیز میباشد که شامل تعداد درختان داخل ملک و بر گذر است.
در صورتیکه تعداد درختان موجود در فضاهای نامبرده از تعداد قید شده در سوابق فضای سبز کمتر باشد، مالک مشمول پرداخت جریمه نقدی و همچنین کاشت نهال میگردد. در برخی مواقع متخلف به دستگاه قضایی معرفی میگردد.
کمیسیون ماده ۱۲: متولی کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری سازمان مسکن و شهرسازی استان است. وظیفه این کمیسیون تعیین نوع زمین از نظر وضعیت و در قالب سه دسته بایر، دایر و موات میباشد.
زمین دایر: اراضی دارای ساختمان و تاسیسات و دیوارکشی متناسب با ملک و یا املاکی که باغ و مشجر و یا زراعی باشد را دایر میگویند.
زمین بایر: به اراضی فاقد ساختمان و تاسیسات میگویند که سابقه دایر بودن را داشتهاند.
زمین موات : املاکی هستند که فاقد ساختمان و تاسیسات باشد و هر گونه سابقه عمران و آبادی و یا باغ و کشاورزی نداشتهاند. لازم به ذکر میباشد که این دسته از اراضی متعلق به دولت میباشد.
زمینهای مواتی که علیرغم مقررات قانون لغو مالکیت اراضی موات شهری بدون مجوز قانونی از تاریخ ۱۳۵۸/۰۴/۰۵ به بعد احیا شده باشد همچنان در اختیار دولت است.