آسانسور آتش‌نشان

اغلب شنیده‌ایم که در هنگام بروز حریق در ساختمان نباید از آسانسور استفاده کنیم.
اما بر خلاف آنچه تصور می‌­شود می ­توان با در نظر گرفتن تمهیداتی برای آسانسور آتش نشان، از آن برای سرویس دهی هنگام حریق و یا حوادث مشابه استفاده کرد.

این مسئله زمانی اهمیت بسیار زیادی پیدا می­‌کند که متصرفان گرفتار شده در حریق به علت کهولت سن یا ناتوانی و معلولیت جسمی و حرکتی ­توان واکنش سریع و استفاده از پلکان­‌های اضطراری را نداشته باشند.

ضوابط متعددی برای طراحی آسانسور آتش نشان باید در نظر گرفته شود که ما در اینجا به مهمترین آن­ها اشاره می­ کنیم.

ساختمان با ارتفاع بیش از ۲۳ متر باید مجهز به حداقل یک آسانسور آتش نشان با توان حمل برانکاردو ساختمان­‌های بالای ۴۰ متر باید مجهز به حداقل ۲ آسانسور آتش نشان (که یکی از آن­ها برانکارد بر است) باشند.

• حداکثر مسافت پیمایشی در هر طبقه برای رسیدن به آسانسور آتش نشان نباید بیشتر از ۳۰ متر باشد.
• امکان دسترسی به تمامی طبقات از آسانسور آتش نشان بایستی مهیا باشد.
• تعبیه یک سیستم مخابراتی توکار در اتاق آسانسور که سیم کشی آن از درون چاه آسانسور صورت گرفته و تحمل ۲ ساعت مقاومت در برابر حریق را داشته باشد.
• تامین منبع تامین برق ثانویه (نسبت به برق شهری) که توان تامین انرژی الکتریکی به مدت حداقل ۲ ساعت برای کلیه تجهیزات آسانسور­های آتش نشان را دارا باشد.
• تعبیه سیستم تهویه مستقل و مخصوص به خود در لابی آسانسور آتش نشان الزامی است.
• لابی آسانسور باید دود بند بوده و توانایی مقاومت به مدت حداقل یک ساعت در برابر حریق را داشته باشد.
• حداقل ابعاد لابی نباید کمتر از ابعاد کابین آسانسور باشد.
• درب لابی آسانسور باید خود بسته شود و یا خودکار بسته شو اتوماتیک باشد و در پاسخ به سیگنال ارسال شده از یک دفکتور دودی، فعال و بسته شود.
• با جزئیات اجرایی بایستی آسانسور آب بند شود.

برای اطلاع از سایر ضوابط می­ توانید از ضوابط آتش نشانی برای آسانسور آتش نشان استفاده کنید.

1. حداقل ابعاد آسانسور برانکارد بر ۱٫۲۰*۲٫۱۰ متر
2. آسانسور بدون برانکارد می­بایست برای ظرفیت ۸ نفر طراحی شود.