طبق ماده ۱۱ قانون مدنی: اموال بر دو قسم است اموال منقول و غیر منقول

بطور خیلی خلاصه و ساده مال غیر منقول مالی است که قابل انتقال به محل دیگر نباشد (زمین، آپارتمان) ولی مال منقول قابلیت جابجایی دارد.

تمامی اموال و اشیایی که به ساختمان الحاق شده باشد نیز در زمره اموال غیر منقول است. مثلا آینه و لوازمی که به دیوار وصل شده باشد. درختان درون ملک نیز از جمله اموال غیر منقول می‌باشد.

موضوع مهم این است که برای طرح دعوا در خصوص اموال غیر منقول باید در محل وجود آن مال (مثلا زمین) خواسته رسیدگی شود و در خصوص اموال منقول باید به دادگاه محلی که شخص خوانده (کسی که دعوا علیه او اقامه می شود) مراجعه نمود.

در خصوص قرارداد مشارکت در ساخت باید توجه داشت که در صورت بروز اختلاف فقط باید به دادگاهی مراجعه کرد که ملک مورد نظر در آن شهر قرار گرفته است. ممکن است موضوع دعوا خود ملک نباشد و مثلا اخذ خسارت ناشی از عدم انجام تعهد باشد. ولی بازهم باید به همان دادگاه مراجعه نمود.