مشارکت در ساخت چیست؟

مشارکت در ساخت یکی از انواع قراردادهای سرمایه گذاری در ساختمان است که تعریف خاصی از آن در قوانین و حقوق کشور ایران نشده و مفاد آن صرفا طبق عرف و تجربه نوشته می­‌شود.

برای آشنایی بیشتر با این نوع قرارداد باید آنرا با قراردادهای مشابه دیگر مقایسه نمود. فرق این نوع قراردادها در نوع سرمایه، تعهدات طرفین، ضمانتهای اجرایی و مالکیت است.

انواع قرارداد ساخت

1. مدیریت پیمان
2. مشارکت مدنی ساخت
3. پیمانکاری
4. مشارکت در ساخت

مدیریت پیمان

در این قرارداد یک طرف که به نام مدیر پیمان است فقط مجری و مدیر ساخت پروژه است و بر اساس مبلغ مشخص یا درصدی از هزینه‌ها را به عنوان حق پیمان اخذ می‌کند و در انتهای کار مالک پروژه نخواهد شد. زمانبندی و مدت پروژه بسیار وابسته به هر دو طرف است.

مشارکت مدنی در ساخت

زمانی که مجموعه‌ای قصد دارد هزینه‌های ساخت یک پروژه را از عموم مردم یا عده خاصی اخذ کند، از این قرارداد استفاده می‌شود و افراد به میزان سهمی که خریداری می‌کنند در پروژه شریک می‌شوند و این شراکت بصورت مشاع خواهد بود. خیلی از افراد این قرارداد را با مشارکت در ساخت اشتباه می‌گیرند که بسیار باید دقت شود.

پیمانکاری

افراد می‌توانند برای انجام بخشی از یک پروژه از پیمانکاران مختلف استفاده کنند و هزینه کار از قبل کاملا مشخص بوده و پیمانکار پس از انجام تعهدات خود از پروژه خارج می‌شود.

مشارکت در ساخت

این نوع قرارداد با موارد ذکر شده متفاوت است اگر به نحوی تلفیقی از مشارکت مدنی و مدیریت پیمان می‌شود مشارکت در ساخت. که طرف سرمایه خود که همان ملک یا خانه کلنگی است در اختیار فرد یا افرادی می­‌گذارد که سرمایه، تخصص و تعهد به ساخت پروژه را طبق توافق طرفین دارد.

توجه داشته باشید که علاوه بر موارد فوق، مفاد قرارداد مشارکت در ساخت باید توسط یک تیم، متشکل از یک کارشناس فنی، مشاور شهرداری و وکیل مجرب تهیه شود.

درخواست مشاوره