یکی از انواع قراردادهای سرمایه‌گذاری در زمینه ساختمان، قرارداد مشارکت در ساخت است که تعریف کاملی از آن در قوانین کشور ایران وجود ندارد و مفاد آن صرفا طبق عرف و تجربه نوشته می­‌شود.

مشارکت در ساخت طبق ماده ده قانون مدنی نگاشته می‌شود، در واقع هرچه در قرارداد مشارکت در ساخت نوشته می‌شود به منزله قانون میان طرفین می‌باشد.  بنابراین لازمه کسب حداکثر سود و کاهش ریسک در یک مشارکت موفق، استفاده از دانش و تجربه افراد متخصص در تنظیم قرارداد مشارکت در ساخت است.

 مفاد قرارداد مشارکت در ساخت

شرکت فنی مهندسی تُکا با چندین سال فعالیت حرفه ای در زمینه مشارکت در ساخت 23 ماده  اساسی در تنظیم این قراردادها را در قالب کتاب مشارکت در ساخت به زبان ساده، بیان کرده است.

شرایط اساسی صحت قرارداد مشارکت در ساخت

شرایط اساسی برای صحت هرگونه معامله‌ای طبق ماده ۱۹۰ قانون مدنی به شرح زیر است.

1.  قصد طرفین و رضایت آن‌ها
2. اهلیت طرفین
3. معین نمودن موضوع معامله
4. مشروعیت جهت معامله

از نظر حقوقی، قرارداد مشارکت در ساخت جزو قراردادهای خصوصی محسوب می‌شود ولی باید دقت داشت که موارد ذیل حتماً رعایت شوند؛

1. در متن قرارداد نوشته شود که طرفین با قصد و رضایت کامل اقدام به انجام معامله می‌نماید.
2. اهلیت طرفین بررسی شود.

 در معامله خصوصی، جهت معامله باید مشروع باشد در غیر این صورت معامله باطل است.
نکته مهم هنگام تنظیم قرارداد مشارکت در ساخت، پیش‌بینی مواردی است که که در آینده می‌توانند مشکل‌ساز باشند. همچنین قوانین مشارکت در قرارداد باید به صورت شفاف و صریح بیان شوند تا مانع تفسیرهای متفاوت از قرارداد شوند.